Utile dulci
Blijf op de hoogte en volg Florianne
20 Februari 2015 | Aruba, Oranjestad
Lieve allemaal,
Gelukkig hoeven saaie werkjes niet saai te zijn, en zit het leven vol verrassingen. Vanochtend stapte ik vroeg de deur uit voor een afspraak op de universiteit. Eén van de docenten daar wilde wel de teksten en vragenlijsten voor mijn onderzoek voor me printen. Dat is erg fijn omdat het een imposante stapel papier betreft. Toen ik haar kantoortje binnenstapte, was de eerste vraag: “Heb je haast?” Ik was haasd al vergeten hoe je ‘haast’ spelt, dus ik zei van niet. “Wil je even een stukje rijden?” Natuurlijk leek me dat leuk. De uitleg kwam op weg naar de auto: haar man zou op de radio spelen vandaag, en in haar kantoor kreeg ze de radio niet aan de praat. Hij zou al vroeg spelen, maar na een half uur rijden waren ze het op de radiozender nog steeds aan het uitstellen. Tegen die tijd reden wij al bij de uiterste noordpunt van het eiland. Ik was hier nog niet geweest en keek mijn ogen uit. De hele bodem bestaat er uit versteende koralen, het ruikt er heerlijk naar warme zeewind, en de golven hebben het landschap op wel heel bijzondere manieren uitgesleten. Er zat zelfs op ongeveer 10 meter landinwaarts een gat waar water uitkwam: dat gaat helemaal onder de rotsen door. Uiteindelijk begon dan toch echt het optreden van haar man, waarover ze uitlegde: “In Nederland mag je met dit niveau niet eens optreden in het buurtcafé… maar hier komen ze op de radio!” Na het optreden, wat echt zo beroerd nog niet was, liepen we nog wat rond en maakte ik wat foto’s (ik post ze hieronder!). Vijf kwartier nadat ik op de universiteit was aangekomen, stonden we dan toch echt in het kopieerhok. Terwijl de machine enthousiast blaadjes bleef spugen, bedacht ik me dat dit wel de leukste ‘kopieersessie’ moet zijn geweest die ik ooit heb meegemaakt.
Afgelopen week heb ik een kleine pilot mogen doen op één van de scholen. Daaruit bleek dat de kinderen de teksten leuk vonden om te lezen en dat ze er snel mee klaar waren. Twee vragen waren dubbelzinnig gesteld, bleek uit de antwoorden, dus die heb ik nog kunnen aanpassen. Ik ben nu dus helemaal ready to go!
Met het surfen gaat het ook erg goed. De steeds grotere zeilen en kleinere borden maken dat het steeds harder gaat. Zo’n heerlijk gevoel om helemaal achterover hangend met een rotvaart over het water te scheren! Leren surfen is echt leuk, maar het een beetje kunnen nog veel leuker. Het is denk ik ook wel tijd om het toe te geven. Ik ben verslaafd. ;)
Liefs,
Flo
Gelukkig hoeven saaie werkjes niet saai te zijn, en zit het leven vol verrassingen. Vanochtend stapte ik vroeg de deur uit voor een afspraak op de universiteit. Eén van de docenten daar wilde wel de teksten en vragenlijsten voor mijn onderzoek voor me printen. Dat is erg fijn omdat het een imposante stapel papier betreft. Toen ik haar kantoortje binnenstapte, was de eerste vraag: “Heb je haast?” Ik was haasd al vergeten hoe je ‘haast’ spelt, dus ik zei van niet. “Wil je even een stukje rijden?” Natuurlijk leek me dat leuk. De uitleg kwam op weg naar de auto: haar man zou op de radio spelen vandaag, en in haar kantoor kreeg ze de radio niet aan de praat. Hij zou al vroeg spelen, maar na een half uur rijden waren ze het op de radiozender nog steeds aan het uitstellen. Tegen die tijd reden wij al bij de uiterste noordpunt van het eiland. Ik was hier nog niet geweest en keek mijn ogen uit. De hele bodem bestaat er uit versteende koralen, het ruikt er heerlijk naar warme zeewind, en de golven hebben het landschap op wel heel bijzondere manieren uitgesleten. Er zat zelfs op ongeveer 10 meter landinwaarts een gat waar water uitkwam: dat gaat helemaal onder de rotsen door. Uiteindelijk begon dan toch echt het optreden van haar man, waarover ze uitlegde: “In Nederland mag je met dit niveau niet eens optreden in het buurtcafé… maar hier komen ze op de radio!” Na het optreden, wat echt zo beroerd nog niet was, liepen we nog wat rond en maakte ik wat foto’s (ik post ze hieronder!). Vijf kwartier nadat ik op de universiteit was aangekomen, stonden we dan toch echt in het kopieerhok. Terwijl de machine enthousiast blaadjes bleef spugen, bedacht ik me dat dit wel de leukste ‘kopieersessie’ moet zijn geweest die ik ooit heb meegemaakt.
Afgelopen week heb ik een kleine pilot mogen doen op één van de scholen. Daaruit bleek dat de kinderen de teksten leuk vonden om te lezen en dat ze er snel mee klaar waren. Twee vragen waren dubbelzinnig gesteld, bleek uit de antwoorden, dus die heb ik nog kunnen aanpassen. Ik ben nu dus helemaal ready to go!
Met het surfen gaat het ook erg goed. De steeds grotere zeilen en kleinere borden maken dat het steeds harder gaat. Zo’n heerlijk gevoel om helemaal achterover hangend met een rotvaart over het water te scheren! Leren surfen is echt leuk, maar het een beetje kunnen nog veel leuker. Het is denk ik ook wel tijd om het toe te geven. Ik ben verslaafd. ;)
Liefs,
Flo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
